Hér er allt betra...

Ég fór í bíó á Sunnudaginn, Ísafjarðarbíó. Ég verð nú að viðurkenna það að ég hef ekki farið í bíó hér á Ísafirði í mörg mörg ár.. En á Sunnudaginn sá ég mér nú góða ástæðu til að skella mér með litla ungann á myndina Grettir 2. En þess má geta að á Sunnudaginn fyrir viku ætluðum við að fara að sjá umræddu mynd, mættum í okkar fínasta pússi en fengum kalda gusu í andlitið þegar okkur var sagt að það hafði gleymst að senda myndina! Þannig að unginn hélt að fara í bíó væri að fara í Hamraborg og taka video spólu með strákunum úr blokkinni, og svo heim í stofu með þeim að horfa og borða popp;).
Engu að síður mættum við aftur að viku liðinni, eftur með strákunum úr blokkinni og einni mömmu að auki. Þegar kom að okkur að kaupa miða var staðan þannig: fólk hringir og pantar miða. Því var miðaúrvalið ekki alveg upp á sitt besta, við fengum miða á fremsta bekk niðri, sæti eitt og tvö. Hin mamman fékk miða á öðrum bekk niðri. Svo við sátum ekki saman. Já fyrir þá sem ekki vita þá eru sætin númeruð og þú kaupir á vissum bekkjum. Hvers vegna, veit ég ekki.
En áður en við gátum sest niður og "horft" á myndina, ég er viss um að Jón Darri hafi séð köttinn bregða annað slagið fyrir, lítið annað hægt að fókusera á fremsta bekk niðri, þá vorum við mömmurnar sveittar í að hjálpa krökkunum í kringum okkur að finna sætin sín, þar sem kannski þau voru nokkur saman í hóp, en fengu sæti vítt og breytt um salinn. Einnig þurfti ég að fara og ná í bíó stjórann og benda honum á að þau höfðu selt í sæti sem vantaði bakið á... á fremsta bekk niðri. Hann reddaaði því með að koma með stól.
Grettir 2, poppið og snakkið rann vel í krakkana og allir komu heim með bros á vör.